شرف ارملة الحلقه الـثامنة عشر

طيب تعلالى بقى انت كمان ( وبيمسك حزامه وبيقلعه ) ...
عمر وهو بيمسك مامته : ايه هتعمل ايه .. ؟
سعيد : هربيك انت وامك , علشان انتو محتاجين تربيه بجد
بينزل سعيد على عمر بالحزام وهو بياخد كل الضرب علشان مامته متتضربش ولا يلمسها الحزام ..
سعيد بكل غباء وغضب : هه , هه , هه .. دا انا مش هسيبكو , انا راجل البيت يا حمير , ولا مش عاجبكو , ان ما كنت اربيكو .
عمر بألم من جسمه اللى مبقاش مستحمل : اه اه
سعيد بعصبيه : ايــــــــــــــــه .. !
بتحاول ناديه تتحرك تدافع شويه عن ابنها .. بس بيمسكها عمر اقوى وبيفضل مدافع عنها ومتحمل الضرب على ضهره .. ومره واحده بيتلفت بيجى فى وشه الحزام وبيمسكه ...
سعيد بيبص عليه : ايه يلااا عاوز ايه .. ؟
عمر بنظره كلها غضب لدرجة خاف سعيد ورجع لورا : ايه يلااا بتبص كده ليه ..
عمر بكل عصبيه : انت مش هتبطل افتراااا بقى , انت عاوز ايـــــــــــــــــه .. انا بكرهك , والله اموتك واتعدم فيك , ابقى عاق بس ارحم امى الغلبانه منك ..
سعيد بخوف من عين عمر اللى كلها شر بيتف على الارض وبينسحب : اشكال واطيه , انا نازل بلا قرف .. ( وبينسحب ف هدوء وبيسيبهم وبيخرج ) .
ناديه وهى بتمسك فى ايد عمر : ابنى حبيبى انت كويس ..؟
عمر بألم : كويس يا ماما , بس خلاص بجد مش هقدر اعيش مع الراجل دا تانى , هموته يا ماما , وارتاح , خلاص بجد مبقتش مستحمل اشوفه مستحيل دا يكون اب ابدااا مستحيل .

*****************************************************

داليا بترد على التليفون ..
ايوه يا ناصر يا حبيبى ازيك .. وهى بتبص لانعام وبتشاورلها تكمل اكل وانعام مربطتش ابدااا بين دكتور ناصر بتاع بنتها اميمه وبين ناصر اللى بتكلمه داليا كل تركيزها مع بنتها اللى مش عاجبها تفاعلها مع ساهر ..
داليا بنظره مستغربه : يا سلام , وانت وافقت ترجع تانى .. ؟
- خلاص بقى يا ناصر اللى يريحك المهم راحتك , ماشى يا حبيبى هستناك , خلى بالك من نفسك , سلام ..
داليا وهى بتبص لانعام : ايه يا ست انعام الاكل مش عاجبك ولا ايه .. ؟
انعام : ليه لاء دا جميل , تسلم الايادى .. !
داليا بتبص لإلهام وساهر اللى قاعدين جمب بعض بأبتسامه وقلبها ارتاح وفرح , منظرهم جميل مع بعض ومريح للعين ..
وشايفه على انعام عدم الراحه والضيق قررت تتكلم معاها اى حاجه لمجرد تلهيها عنهم ..
داليا : احم , الا قوليلى يا انعام انا سمعت انك بتدورى على شقه , دا حقيقى .. ؟
انعام بتبص لهناء اللى واقفه ماسكه التليفون وبضيق بترجع بعينيها لانعام : ايوه فعلا حصل .. !
داليا : طيب واللى عنده شقه شيك جدااا زى دى , ومتاحه .. ؟
انعام بأحراج : لاء ما انا مش عاوزه حاجه شيك احنا عاوزين حاجه على ادنا جداااا ..
داليا : ما هى هتبقى على ادكو واللى تقدروا تدفعوه ..
أنعام بتبص على الهام بنتها وجمبها ساهر ,, عرفت انها ممكن تكون بتلوى دراعها بطريقه جديده ردت بحزم : لاء احنا وقت ما يبقى معانا فلوسنا نبقى نأجر بيها ..
داليا : مش هتفرق والله , وانتى عارفه ان بحبكو لله ف لله , عندنا فوقنا شقه كنا شارينها لساهر بس محتاجه توضيب , خدوها اقعدو فيها وارتاحو من اى حاجه تضايقكو ..
إلهام بتبص لانعام بترجى توافق ..
انعام بتبصلها وبترجع بعينيها على داليا : طيب دى اخرها كام طيب .. ؟
داليا بأبتسامه انها موافقه : اللى تقدروا تدفعوه .
انعام بتبص لساهر : بس يعنى هو مش هيقولنا اطلعو انا عاوز اتجوز السنه الجايه ولا اللى بعدها ..
هناء وهى بتغمز انعام : لما يبقى يجى يتجوز يحلها ربنا يا انعام , انا شايفه انها فرصه حلوه ليكى ولبناتك ..
انعام بحزن : طيب .. انا هدفع 1000 جنيه يا هانم ودول كل اللى اقدر ادفعهم دول حق الشقتين اللى هنأجرهم فى بيتنا .. !
داليا بأستغرابها من قلة المبلغ بس ابتسمت رغم عنها : حلوين يا انعام , شوفو عاوزين تيجو امتى وعيشوا فيها وقت ما تحبو ..
انعام بتبص لالهام وبترجع تبص لساهر اللى واضح انه بيستمع فقط : ان شاء الله .
هناء : يشوفوها بعد الغداء .. !
داليا : اوووف الغدا لهيناهم عن الاكل كده مينفعش , يلا اتفضلو كملو ونتكلم بعد الاكل ..

*****************************************************

ناديه بدموع وهى بتكشف عن ضهر عمر تشوفه وشافت عليه علامات كبيره من الحزام : منك لله يا سعيد , يارب خده بقى يارب , يارب ارحمنى برحمتك يااااارب .
عمر بحزن : احنا مشكلتنا اننا مبنعملش حاجه غير ندعى , وهو جبان لو بس تسيبينى عليه يا ماما ..
ناديه بخوف : اسيبك عليه واضيعك العمر كله , انت مش عارف ان من غيرك اموت , مش كفايه اخواتك اللى مستنيه انك تخلص وننجدهم منه .. انا اسفه يابنى ان خليت ليك اب زيه , بس مكنتش اعرف انه كده , مظهرش غير بعد ما خلفتك انت واخواتك , سامحنى , ربنا ينتقم منه , مثل عليا وعلى اهلى الاحترام .
عمر بحزن : ياريتك يا ماما سمعتى كلام اهلك وسيبتيه , اهو انتى خسرتيهم هما وعشتى بتعاسه مع واحد ولا عمره قدرك ..
ناديه بأنكسار : كان شرطهم اسيبه واسيبكو يا عمر , انا مقدرش ابعد عنكو لو عايشه بتكوى بلنار كل دقيقه , انا عايشه على امل انك تنجدنى انا واخواتك , كل املى فيك انت بس .
عمر بحزن لحزنها : يارب يا ماما ربنا يقدرنى واقدر اعوضك عن كل اللى شوفتيه يارب .
ناديه بتحاول تطيب خاطره : انا متأكده منك , وسامحنى انك عشت فى المهانه دى ..
عمر بيبوس ايدها : انتى اللى تسامحينا انك مستحمله العيشه دى علشانا .. !
ناديه بدموع لحنيته : انا استحمل اى حاجه بس انكو تبقوا كويسين ومرتاحين , وبس .

*****************************************************

إلهام وهى قاعده بتاكل بهدوء بس اكتر من الاكل ,, منتبهه لساهر واللى حواليه ..
ساهر بأبتسامه وصوت هادى وبيميل بالجنب على الهام : ها بتدرسى ايه .. !
إلهام بكسوف : ايوه ف 3 تجاره .
ساهر بنفس الابتسامه : ايه دا غريبه , انا كمان تجاره .. !
إلهام بأستغراب : ايه دا حضرتك معاك كليه .. ؟
ساهر : ايوه على فكره انا الحمد لله طالع بتقدير كويس وحاليا بحضر ماجستير .. !
- ماجستير .. !؟
- ايوه , على فكره انا مكنتش كده طول عمرى , انا كنت كويس لحد الاعدادى وربنا اراد مشوفش تانى الحمه بقى اللى جتلى هى السبب , او اياً كان , بس الحمد لله انا راضى .
إلهام بتبصله بأعجاب وبتبص لمامتها اللى عماله تبص عليهم بكل غيظ : ربنا يشفى حضرتك يارب .
ساهر بأبتسامه : حضرتى , اقولك سر ..
إلهام بتبص حواليها وبضيق : اتفضل .. ؟
ساهر : انا عمرى ما اتكلمت مع حد , انا ارتحتلك اوى على فكره .. !
إلهام بوش احمر وشعور غريب بيسيطر عليها : انا .. ؟
ساهر بيرجع يعتدل فى جلسته وبيكمل اكله بهدوء ..

*****************************************************

بترجع إلهام وانعام واميمه بعد ما شافو الشقه واتفقوا فى خلال شهر يكونوا نقلوا فيها ..
قاعد سعيد على كافيه على ناصية شارعهم وبيشوفهم وهما راجعين ..
انعام اول ما بيجى فى مرمى عينيها بتمسك ف بناتها وبتمشى ..
سعيد وهو بياكلهم بعينيه : اه الثلاثى المرح كان بره , ياترى بترمو شباكو على مين , ولا كنتوا صايعين فين .. !
انعام وهى بتمشى بسرعه : يلا بينا , ومتعبرهوش ..
إلهام بضيق : امتى الشهر دا يخلص , ونرتاح من المكان المقرف دا بناسه كلها ..
انعام : بس يارب نرتاح بس , انا مش مرتاحه لمرواحنا هناك ابداااا .
إلهام بضيق : حسيت دا يا ماما , بس ايه السبب .. ؟
انعام بخوف : خايفه تضطرى تقبلى وانا معاكى بشئ غصب عننا علشان محتاجين بس ..
إلهام بأطمئنان : متقلقيش يا ماما , عمرى ما هعمل اى حاجه غصب عنى لمجرد اعيش راحه , انا اتعلمت معالجش الغلط بغلط زيه ..
أنعام بضيق وهما ماشيين : ربنا يستر يارب ..
بيعدو من اقدام محل منصور اللى بتشوف بهاء واقف فيه مع باباه وعينه عليها ..
مسكت الهام اميمه بكل عزه وشموخ :وكملت طريقها لبيتها وكأنها ولا شافته ..
واقف بهاء يبص عليها نظرات غريبه , مش عارف ايه اللى عاوزه ,, وفجأه رن تليفونه برقم شيماء ..
بهاء بيرد وعينه لسه على إلهام : ايوه يا إلهام .. ؟
شيماء بأنكسار : الهام .. ؟
بهاء بتوتر بيفوق من شروده وبيبعد عينه عن الهام : مين قال الهام ..؟
- انت يا بهاء .. الهام مين جارتنا .. !
- ايه لاء لاء طبعاً بس كنت بفكر فى الجامعه ومعايا معيده اسمها الهام بفكر اطلبها اقولها ان خطوبتى بعد بكره وكده وتاخد مكانى .
- اه حبيبى , ولا يهمك , بس وحياتى بلاش اسمى انا يتلغبط مع اى حد ابدااا
- حاضر يا شيماء .
- روحت حبيبى .. !
- لاء لسه مع بابا ف الدكان .. !
- ايه دا لسه تحت استنى اشوفك من البلكونه .
- بلاش خليكى الجو برد وانا ماشى اصلا ..
- لاء مش مهم , انت وحشتنى .
- بس
- انا خلاص خرجت وشيفاك , يااااااه وحشتنى جدااا .
بهاء بيرفع دماغه ليها وبكل ألم : هروح يا شيماء .
شيماء بحب: طيب بس خلى بالك من نفسك لانك مبقتش ملكك .
بهاء بضيق : طيب .. يلا اقفلى بقى .
- هتوحشنى اوى وهكلمك تانى , اطمن عليك ..
بهاء بطيبه : طيب , سلام ..
- سلام يا عمرى .
بيقفل بهاء تليفونه وهو بيبص على بيت إلهام وبيمشى من جمبه ..

*****************************************************

ناصر فى بيت داليا بيدخل وهى وساهر قاعدين ..
ناصر وهو بيبوس ساهر : اخيرااا شوفتك يابنى .. !
ساهر بسعاده : ازيك يا خالو , واحشنى والله ..
ناصر بأبتسامه : واضح ان مزاجك حلو , بس انت كمان وحشتنى جدااا ودايما بسأل عليك .
- بيوصل يا خالو والله ..
ناصر وهو بيبص لداليا : ايه مفرحكو كده .. !
داليا بسعاده : اصل احنا شكلنا هنفرح بساهر قريب , اخيرااا لقى اللى قلبه ارتاح لها ..
ناصر بأبتسامه : مبروووك , بس وهى كمان مرتاحله .. ؟
ساهر : دا بقى اللى بسأل ماما عليه بقالى ربع ساعه ..
ناصر بأهتمام : ايه يا داليا .. ؟
داليا بأبتسامه : لو مش شايفه منها القبول , مكنتش قولت هنفرح بيه قريب .. !
ناصر بأبتسامه : طيب والله خبر حلو جدااا , ربنا يسعده يارب .
ساهر بفرحه : هدخل اوضتى انا واسيبكو على راحتكو ..
ناصر بأبتسامه : ماشى حبيبى ..
( ساهر ماشى يحسس على الاماكن لحد ما وصل لاوضته ) .
ناصر بأبتسامه : شكلها حلو البنت واهلها مين .. ؟
داليا بأبتسامه : قولتلك قبل كده بنت ناس طيبين ..
- اه , هى البنت دى , يلا ربنا يسعده
- وانت يا ناصر مرتاح .. ؟
- بحبها يا داليا , مقدرش اكسرها , انتى مشوفتيش حالتها كانت عامله ازاى ..
- طيب
- مالك .. ؟
- اصل اللى بتعمله دا غلط , كنا خلصنا بقى وشوفنالك بنت كويسه او حتى مطلقه ياسيدى واتجوزتو وخلفتلك عيل .. !
- عيل ههههه بعد ما شاب .. !
- بص يا ناصر انا مش هتكلم علشان متقولش بتكره لمياء بقى وتزعل منى , بس مسيرك هتيجى تانى متضايق منها ومش هتبقى كويسه وهترجع تكتئب .. !
- يعنى ..؟
- يعنى انت حر , انا مليش دعوه , انا المهم عندى سعادتك وعارفه ان خاص سعادتكو خلصت سوا على كده ..
بيدخل محمد وهو بيكح ..
ناصر وهو بينتبه ليه : اهلاااا يا محمد , اخيراااا يا عم شوفتك ..
محمد وهو داخل بيبتسم : ياااه يا ناصر والله ليك واحشه ..
ناصر وهو بيمسك ايده : يااااه مالك متلج ليه كده .
- الجو يا اخى مطره وتلج ..
- ايه دا ليه كده , ما انا لسه جاى كان كويس برد بس .. !
- قلب مره واحده , بات معانا بقى ..
- لاء مش هينفع
داليا بأبتسامه : لاء سيبه يا محمد هو عريس النهارده .
ناصر بضيق : طيب , همشى انا بقى .
محمد : استنى نتعشى سوا .. ؟
داليا : اه اصبر , انا ملحقتش اقعد معاك .
ناصر وهو بيسلم : لاء يا دوب مش هينفع اتأخر اكتر , يلا سلام ..
داليا وهى بتضحك : يلا سلام وسلم بقى .. !
محمد وهو بيقعد : هو فى ايه .. ؟
داليا بأبتسامه : هحكيلك يا محمد ..

****************************************************

بيمر يوم واتنين بتلبس إلهام هدومها وبتقرر تروح لأيمان بيتها ..
وهى بتخرج بتشوف نور متعلق على بيت شيماء ومنور ..
بألم فى صدرها بتبص وبتمشى وهى متألمه ..
خدتها رجليها بكل تكاسل وهى بتفكر فى بهاء .. وهو كان بيمشى وراها ويوم ما شالها لما اغمى عليها , نظراته اللى كلها كانت حب وغصب عنها دمعه نزلت من عينيها وهى بتفتكر كلامه مش هينفع دلوقتى نرتبط .. وبتقف اقدام بيت ايمان وبتمسح دموعها ..
خبطت مره واتنين واخيرااا الباب اتفتح ..
والدة ايمان : ايوه .. ؟
الهام وهى بتقرب منها تبوسها : ازيك يا طنط .. ؟
الام بتوقفها انها متسلمش عليها : عاوزه مين .. ؟
الهام بأنكسار : هى ايمان موجوده ..؟
- لاء , وملكيش دعوه بيها تانى , هى لسه بتكلمك .. !
- ايه .. ؟
- ابعدى عن بنتى وملكيش كلام معاها تانى , احنا ناس فى حالنا ونحب نعيش ف هدوء .
- بس
دخلت وقفلت الباب فى وشها ..
إلهام واقفه شلالات من الدموع نازله مبتوقفش : اكيد دا كابوس , ايوه اكيد كابوس ..

***************************************************

بيخلص بهاء لبس البدله وشكله طلع شيك جداااا ..
بتدخل مروه وهى لابسه عبايه سواريه شكلها غالى نوعاً : ايه يا حبيى جهزت .. ؟
بهاء بألم : ماما انا مش هحضر الخطوبه دى .. !
مروه برعب : ايـــــــــه .. ؟
بهاء بدموع : انا مش قادر احاول امثل اكتر من كده , انا حاسس ان بموت مخنوق ومش مرتاح ,, لاء يا ماما مش هحضر ( وبيقلع الجرافت بكل عصبيه ) .
بيدخل منصور وهو لابس بدله وكرشه طالع فيها اقدامه : ايه فى ايه .. ؟
بهاء بعصبيه : مش هحضر الخطوبه , المهزله دى مينفعش تستمر , مش قادر يا ناس مش قااااادر ...

************************** يتبع